Αθήνα – Αλεξανδρούπολη με την αμαξοστοιχία 600

Σε αυτό το μακρύ ταξίδι, άκουσα πολλές διαφορετικές ιστορίες ανθρώπων,
ώστε να περάσουν εύκολα οι 15 ώρες πάνω στις ράγες του τραίνου.

Οι περισσότερες ιστορίες, αφορούσαν μακρινές - δύσκολες σχέσεις, όπου τον
καθένα τον τράβαγε ένας άλλος άνθρωπος σε μια άλλη πόλη!

«Μια πόλη μεταμορφώνεται, στον κόσμο όλο,
όταν αγαπάς κάποιον από τους κατοίκους του» Lawrence Durrell

 

Στο πίσω βαγόνι για τσιγαράκι.
Προσοχή να μην μας δει ο ελεγκτής ... 

 ...μετά από 15 ώρες ταξιδεύοντας και κουβεντιάζοντας ...
 

 ...στο καφέ της 'Ελενας,
καθημερινές μεσημεριανές κουβέντες συνοδευόμενες με ρακές ...
   

 ...ο πανέμορφος φάρος της Αλεξανδρούπολης,
όπου και να πήγαινα έφτιαχνα την διαδρομή μου έτσι ώστε,
πάντα να περνάω από μπροστά του  ...
 

  
...ο παραλιακός δρόμος της πόλης...
ο οποίος περνάει και αυτός μπροστά από τον Φάρο...
 

  Στα κόκκινα βράχια,  
Ένα ραντεβού που ανεβάζει την αδρεναλίνη σε μικρούς και μεγάλους,
όπου βουτούν από 10 μετρά ύψος από τα βράχια
στην μια άκρη της παραλίας ( δεξιά φώτο ) 
 
 

...κόκκινα βράχια, το ξημέρωμα.
 

Στον παραλιακό δρόμο της Αλεξανδρούπολης,
φαίνεται απέναντι μας η Σαμοθράκη.
 

  Δάσος της Δαδιάς...

 

 ...γοητεύει όσους βρεθούν στα μονοπάτια του...

...στο παρατηρητήριο των αρπακτικών πουλιών (λήψη μέσα από κιάλια)...
  

...από την δροσιά του δασού και τα άγρια ζώα ...
στον καυτό ήλιο της παράλιας για μακροβούτια...

...απέναντι μας πάλι η Σαμοθράκη...

 

 ...και το φεγγαράκι, πανέμορφο και φωτεινό μαζί μας στην επιστροφή.

 Νυχτερινός περίπατος στον παραλιακό δρόμο της πόλη..
εμείς και άλλοι πολλοί για να θαυμάσουμε το φεγγάρι ...
 

...περίπατος προς τον Φάρο, πολλοί θέλουν να περνάνε από μπροστά του τελικά,
όχι μόνο εγώ, και για αυτό τον λόγο,
δεν επιτρέπονται τα αμάξια της βραδινές ώρες .

 Απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό της Αλεξανδρούπολης,
λίγο πριν ξανά μπω στο τραίνο για Αθηνά...

 ...στην επιστροφή μου, έχοντας πλέον γνώση,
προσπάθησα πολύ σκληρά να μην ανοίξω καμία κουβέντα
με κανέναν συνεπιβάτη μου, ώστε να μπορέσω να κοιμηθώ, 
διότι έπρεπε να πάω κατευθείαν για δουλειά.

 

Αθήνα, Αύγουστος 2016, 5:00 π.μ.