13.6.16

Alexandria Habebty... The streets of Alexandria...part 3


Ένα ταξίδι στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου ψάχνοντας να βρω τις ρίζες μου…
Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από ποιήματα του Καβάφη

The pictures are accompanied by poems of Kavafis
 
 


Είπες· «Θα πάγω σ’ άλλη γη, θα πάγω σ’ άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ’ είν’ η καρδιά μου — σαν νεκρός — θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα.»


 

 


    You said: “I’ll go to another country, go to another shore,
find another city better than this one.
Whatever I try to do is fated to turn out wrong
and my heart lies buried as though it were something dead.
How long can I let my mind moulder in this place?
Wherever I turn, wherever I happen to look,
I see the black ruins of my life, here,
where I’ve spent so many years, wasted them, destroyed them totally.”


   

      
 

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις,
δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ’ ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις.
Για τα αλλού — μη ελπίζεις—
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ’ όλην την γη την χάλασες. 


___ Η Πόλις Καβάφης ___





You won’t find a new country, won’t find another shore.
This city will always pursue you.
You will walk
the same streets,
grow old in the same neighborhoods,

will turn gray in these same houses.
You will always end up in this city.

Don’t hope for things elsewhere:
there is no ship for you, there is no road.
As you’ve wasted your life here, in this small corner,
you’ve destroyed it everywhere else in the world. 


___The City, Kavafis___













 
 
___The streets of Alexandria___

12.6.16

Alexandria Habebty...Cornish...part 2



Ένα ταξίδι στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου ψάχνοντας να βρω τις ρίζες μου…

Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από ποιήματα του Καβάφη
The pictures are accompanied by poems of Kavafis




   
Εδώ ας σταθώ. Κι ας δω κ’ εγώ την φύση λίγο.
Θάλασσας του πρωινού κι ανέφελου ουρανού
λαμπρά μαβιά, και κίτρινη όχθη· όλα
ωραία και μεγάλα φωτισμένα.







Let me stop here. Let me, too, look at nature awhile.
The brilliant blue of the morning sea, of the cloudless sky,
the yellow shore; all lovely,
all bathed in light.






Εδώ ας σταθώ.
Κι ας γελασθώ πως βλέπω αυτά
(τα είδ’ αλήθεια μια στιγμή σαν πρωτοστάθηκα)·
κι όχι κ’ εδώ τες φαντασίες μου,
τες αναμνήσεις μου, τα ινδάλματα της ηδονής.


___Θάλασσα του Πρωινού. Καβάφης___





Let me stand here.
And let me pretend I see all this
(I really see it for a minute when I first stopped)
and not my usual day-dreams here too,
my memories, those images of sensual pleasure.

___Morning Sea. Kavafis___

 


 

     
 

 ___ Cornish __

8.6.16

Alexandria Habebty...home...part 1

Ένα ταξίδι στην Αλεξάνδρεια Αιγύπτου ψάχνοντας να βρω τις ρίζες μου…

             Προσπάθησα να θυμηθώ όλα τα σοκάκια και τους δρόμους που περνούσα όταν ήμουν μικρή, για να ξανά περπατήσω και να φωτογραφίσω...


Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από ποιήματα του Καβάφη

The pictures are accompanied by poems of Kavafis




Χθες περπατώντας σε μια συνοικία
απόκεντρη, πέρασα κάτω από το σπίτι
που έμπαινα σαν ήμουν νέος πολύ.
Εκεί το σώμα μου είχε λάβει ο Έρως
με την εξαίσια του ισχύν. 


Walking yesterday in an outlying neighborhood,
I went by the house
I used to go to when I was very young.
There Eros with his magnificent power
had taken hold of my body. 

 
Και χθες
σαν πέρασ’ απ’ τον δρόμο τον παλιό,
αμέσως ωραΐσθηκαν απ’ την γοητεία του έρωτος
τα μαγαζιά, τα πεζοδρόμια, η πέτρες,
και τοίχοι, και μπαλκόνια, και παράθυρα·
τίποτε άσχημο δεν έμεινεν εκεί.


 
                        And yesterday
when I walked along the old road,
the shops, the sidewalks, the stones,
walls and balconies and windows
all were suddenly made beautiful by the spell of love:
nothing ugly was left there.

  
   

   

Και καθώς στέκομουν, κ’ εκύτταζα την πόρτα,
και στέκομουν, κ’ εβράδυνα κάτω απ’ το σπίτι,
η υπόστασίς μου όλη απέδιδε
την φυλαχθείσα ηδονική συγκίνησι.


 ___Κάτω απ' το Σπίτι. Καβάφης___


  

 And as I stood gazing at the door,
stood there lingering outside the house,
my whole being radiated
the sensual emotion stored up inside me.
 

___Outside the House. Kavafis___







 
 
 ___ home ___